Bardo
doorheen zaken gaan, waar je niet doorheen kan!

Het klinkt onmogelijk, en dat is het ook. En toch. Toch kan je doorheen zaken gaan, waar je niet doorheen kan.
Een voorbeeld hiervan is de dood. Kunnen we doorheen de dood? We? We gaan toch niet allemaal dood, of toch niet iedereen tegelijk. Het is beter - zeg maar noodzakelijk - om in de ik persoon te spreken. Kan ik door de dood heen gaan? Mijn antwoord op deze vraag is al lang: ja. Ja, ik kan door de dood heen. Voor de meeste mensen is dit een onmogelijkheid. Ik zie geen probleem, er is wel een grondige omvorming noodzakelijk, het Tibetaanse Boeddhisme spreekt over een bardo. De meeste mensen zien dit als onoverkomelijk.
Laten we eens stilstaan bij dit concrete geval: de dood. Later komen nog andere bardo's aan bod. Wat is het probleem met de dood? Voor velen is het een onmogelijkheid, voor anderen is het een doorgang. Wat is het probleem? Denk er niet over na, want via nadenken kan je het onmogelijk vinden. Dit kan gewoon niet. Volgende vraag: waarom niet? Hetzelfde antwoord: denk er niet over na, want via nadenken kan je het onmogelijk vinden. We hernemen de vraag: waarom kan je niet via denken nooit tot een antwoord komen? Later wordt hierop terug gekomen.
We keren terug naar de eerste vraag. Tussendoor: misschien vind je dit wel langdradig. Jammer. De oplossing ligt niet in het antwoord, de oplossing ligt in de weg die we afleggen. Afleggen, of niet afleggen. Ons denken zegt "het is onmogelijk", en voor het denken is het ook onmogelijk. Het denken komt tot de conclusie: geef het maar op, het kan toch niet. Dit is wat ik in mijn bewoording "de E-40-redenering" noem.
We staan hier even bij stil, het is heel belangrijk. Hieronder een ingevoegde tekst. Xxxx

We nemen terug de draad op. De vraag was: kunnen we door de dood heen gaan? Ons denken kwam tot de conclusie: "ik - het denken - kan geen oplossing vinden, dus is er oplossing", een typische een "de E-40-redenering". Vergeten we even het denken, het is fout om te beslissen: "het denken vindt geen oplossing, dus is er geen oplossing".

We vervolgens ons pad.Nog maar eens herhalen, we kunnen bij het gaan van ons pad geen stappen overslaan. Dus hernemen: de vraag was: "kunnen we door de dood heen gaan?". Wanneer we er in slagen om - bijvoorbeeld via meditatie - ons denken, onze stoorzender, uit te schakelen, dan komen er antwoorden. Dit komt niet uit het individuele (het denken, gekoppeld aan het geheugen en het individuele brein), maar uit collectieve lagen waar we - wanneer we er in slagen ons stoorzender uit te schakelen - toegang toe hebben.
Je krijgt een antwoord. Een antwoord dat correct is en je een stap verder zet op je pad. Aangezien iedereen een verschillend pad volgt, lijkt het mij dat er verschillende antwoorden zijn.
Ik volg "mijn" antwoord. Voor de laatste keer: "kunnen we door de dood heen gaan?". De vraag is fout, het moet zijn: "kan ik door de dood heen gaan?". Ik? Alles staat of valt bij het invullen van dit ik. Het denken vult het ik in als zijnde ons lichaam, of onze geest (mind), of een combinatie van beiden. Kan dit ik door de dood heen? Nee. Nee, dit kan niet. Vergeet het maar, dit kan niet. Het denken vult aldus het ik in. Het kan dan ook niet anders dan tot de conclusie te komen dan dat het onmogelijk is dat ik door de dood heen ga.
Hoe dan wel? Al duizenden jaren wordt de vraag gesteld: "wie ben ik?", of - in deze context - "hoe vul ik mijn ik in?". Ik Ben. Zo eenvoudig en - tegelijk - zo moeilijk is het. Ik Ben. Er is geen uitleg. Dit Ik, van het Ik Ben, staat ver boven het mini-ikje van mijn lichaam en mijn denken. Het staat ook boven alle rationele uitleg waar onze stoorzender zo dol op is. Bij de aanvang van het evangelie van Thomas staat: xxx Er staat ook: xxx Alles wat een begin heeft, heeft een einde. Een gedachte bijvoorbeeld heeft een begin en dan ook een einde. Onze stoorzender produceert voortdurend gedachten. Gedachten zijn eindig, verschijnsel, maya. Goed voor praktische zaken, niet meer en niet minder. Ons denken gaat in de fout door - niet alleen hier, maar bij alle diepere kwesties - ten onrechte "de E-40-redenering" toe te passen: "ik vindt geen antwoord, dus bestaat er geen antwoord". Onzin. Ja stoorzender, je kraamt vaak onzin uit!

Bardo : doorheen zaken gaan, waar je niet doorheen kan!